Trądzik – wyjątkowo uciążliwy problem wielu młodych ludzi, który zazwyczaj znika wraz z wiekiem i który można zwalczyć łatwymi domowymi i ogólnodostępnymi środkami aptecznymi. Czasem jednak powszechny młodzieńczy trądzik przyjmuje zaostrzoną formę, bądź też występuje u osób młodszych i starszych, a wtedy często wymaga leczenia u dermatologa. Przyjrzyjmy się zatem jakie są przyczyny i rodzaje trądziku.
Trądzik niemowlęcy
Dolegliwość występująca w pierwszych miesiącach życia dziecka. Zazwyczaj nie trwa więcej, niż kilka tygodni i charakteryzuje się pojawieniem się na szyi i czole malucha małych czerwonych krostek, które pod wpływem zimna (np. wyjścia na dwór) zmieniają swój kolor na kolor skóry. Przyczyna powstawania tego rodzaju trądziku nie jest znana. Ten typ trądziku nie wymaga leczenia, gdyż zazwyczaj znika samoistnie, zaleca się jedynie mycie dziecka emolientami. Jeżeli jednak występuje on u dziecka, które skończyło 4 miesiące, należy skontaktować się z lekarzem.
Trądzik młodzieńczy
Jak sama nazwa wskazuje, ten typ trądziku występuje u osób, które dojrzewają. Na twarzy, dekolcie oraz plecach pojawiają się grudki, zaskórniaki i krostki w kolorze czerwonym, często wypełnione łojem. Za główną przyczynę powstawania trądziku młodzieńczego uważa się czynniki genetyczne. Szczególnie narażone na to są osoby mające tłustą cerę.
Trądzik tego rodzaju ustępuje zazwyczaj sam, wraz z wiekiem. Jednak dla wielu nastolatków stanowi ogromny problem, przede wszystkim estetyczny. W jego leczeniu stosuje się środki wysuszające, jak na przykład toniki i żele myjące o działaniu wysuszającym i antybakteryjnym. Rzadziej przyjmuje się substancje lecznicze w tabletkach – choćby drożdże.
Kiedy trądzik przyjmuje ostrzejszą formę, warto udać się do dermatologa, który przepisze leki na receptę o mocniejszym działaniu. W leczeniu trądziku należy pamiętać o prawidłowej higienie miejsc objętych krostkami – na tłustej i zanieczyszczonej skórze bakterie mają lepsze warunki do rozwoju, w rezultacie krostek pojawia się więcej. Należy także uważać na kosmetyki, takie jak pudry i podkłady do twarzy – część z nich zatyka pory skóry, co również sprzyja utrzymywaniu się trądziku na naszej twarzy. Na niektóre osoby dobrze podziałają domowe sposoby, takie jak maseczka z mleka i drożdży lub z kurzego białka.
Czytaj również: Jak pozbyć się trądziku?
Trądzik różowaty
Przewlekła choroba skóry o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się powstawaniem na skórze dojrzałych osób, wykwitów rumieniowych, krostkowych i grudkowych. Częściej występuje u kobiet, jednak to u mężczyzn zazwyczaj przyjmuje swoją najcięższą, przerostową formę. Czynnikami ryzyka występowania trądziku różowatego jest przyjmowanie leków steroidowych, przewlekły stres, nieodpowiednia dieta, spożywanie alkoholu, zmiany hormonalne, choroby przewodu pokarmowego oraz inne choroby skóry.
Choroba ta dzieli się na kilka form różniących się od siebie stopniem zaawansowania. W leczeniu dermatolog dobiera indywidualną terapię dla każdego pacjenta. Podaje się leki, stosuje terapię laserową, a nawet operacyjne usuwanie zmian. Oprócz tego należy pamiętać o stosowaniu specjalnych kosmetyków, unikaniu czynników ryzyka, nadmiernej ekspozycji na słońce i wiatr oraz zabiegów podrażniających skórę. Pamiętajmy, że trądzikowi możemy zapobiegać, więc warto zadbać o naszą skórę zanim pojawią się na niej zmiany trądzikowe.
Trądzik różowaty i trądzik młodzieńczy to praktycznie dwie kompletnie inne sprawy. Trądzik młodzieńczy spowodowany jest wydzielaniem łoju, ale trądzik różowaty to wygląda jakby ktoś miał cały czas kłopoty z cerą i naczynkami – jakby żylaki zaczynały na twarzy wychodzić, a nie pryszcze czy inne wypryski.
No to odkryłaś Amerykę… W połowie pierwszej jeszcze jakiś sens jest, ale w drugiej to już jakiś kosmos – gdzie trądzik, gdzie żylaki??? Jak nie wiesz o czym piszesz, to nie pisz. Cera naczynkowa powodująca trądzik różowaty to całkiem co innego niż żylaki, występujące zresztą na nogach a nie tak jak trądzik na twarzy.