Niebezpieczna choroba Leśniowskiego-Crohna

5/5 - (4 votes)

Choroba Leśniowskiego-Crohna to uciążliwe schorzenie układu pokarmowego, polegające na przewlekłym, nieswoistym procesie zapalnym ściany przewodu pokarmowego w jego różnych odcinkach – zarówno w obszarze przełyku, jak i żołądka oraz jamy ustnej. Najczęściej jednak choroba ta występuje w odcinkach jelita cienkiego i jelita grubego, w związku z czym jej pierwotną nazwą było ileitis terminalis. Jej aktualna nazwa pochodzi od nazwisk lekarzy, którzy ją badali i opisywali, a więc Antoniego Leśniowskiego i Burrilla Bernarda Crohna. Dokładne przyczyny schorzenia nie są znane, a z uwagi na to, naukowcom trudno jest także określić, jak dokładnie leczyć tę chorobę. Wiadomo jednak, że obecnie nie da się wyleczyć jej całkowicie, a nawet po remisji choroby mogą nastąpić nawroty i poważne powikłania.

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Jak już zostało napisane, przyczyny nie są jeszcze znane naukowcom. W grupie najbardziej prawdopodobnych powodów powstania choroby znajdują się drobnoustroje, bakterie i związki z innymi chorobami układu pokarmowego. Zwiększone ryzyko zachorowań na ChL-C zaobserwowano również u osób palących papierosy, stosujących antykoncepcję hormonalną, a także leczących się niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

Objawy tej choroby bardzo łatwo jest pomylić z innymi problemami układu pokarmowego. Są to bowiem częste biegunki, połączone z gorączką, zmiany w stolcu, osłabienie, zmęczenie i utrata masy ciała. To wystarczające przyczyny, by zgłosić się do lekarza, niezależnie od tego, czy jest to choroba Leśniowskiego-Crohna czy jakakolwiek inna. Niemniej jednak, jeśli zauważysz, że Twój stolec stał się czarny lub pełen krwi i śluzu, masz prawo podejrzewać, że diagnozą będzie właśnie ChL-C.

Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna

Istnieją różne metody leczenia tej choroby. Najpopularniejsze i najczęściej stosowane to terapie farmakologiczne. Zazwyczaj są to procesy oparte na dwóch fazach – pierwszej, w której zwalcza się objawy i łagodzi podrażnienia układu pokarmowego, doprowadzając do remisji choroby oraz drugiej, podczas której dba się o to, by nie nastąpiły nawroty, bądź powikłania. Kiedy wszelkie środki lecznicze zawodzą lub w przypadku bardzo ostrego przebiegu choroby, stosuje się leczenie chirurgiczne, a więc zabiegi polegające głównie na resekcjach odcinkowych, wyłanianiu stomii, bądź tworzeniu zespoleń omijających. W fazie badań i eksperymentów są także inne, nowatorskie metody leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna, do których m.in. zalicza się leczenie marihuaną.

Powikłania choroby Leśniowskiego-Crohna

Dzielą się na dwie grupy, a więc na powikłania ściśle związane i dotykające przewód pokarmowy oraz powikłania pozajelitowe. Zarówno jedne, jak i drugie, mogą okazać się bardzo niebezpieczne dla zdrowia pacjenta. Należą do nich między innymi nowotwory złośliwe, takie jak rak jelita grubego, bądź gruczolakorak jelita cienkiego. Nie zawsze muszą one wystąpić u chorych, niemniej jednak osoby dotknięte chorobą Leśniowskiego-Crohna są w grupie podwyższonego ryzyka.

Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje przede wszystkim w rozwiniętych gospodarczo rejonach Europy Zachodniej oraz Ameryki Północnej, w związku z czym kojarzy się ją z wycieńczającym stylem życia i nieprawidłowym żywieniem.

Komentarze 1

  • Cała nadzieja w tym, że trafi się na lekarza, który będzie wiedział o co chodzi, bo objawy choroby Leśniowskiego-Crochna są takie same jak po prostu zwykłych kłopotów żołądkowych. I trudno naprawdę skojarzyć czy to nawet nie jest lekka grypa żołądkowa czy coś w tym stylu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

4 + 2 =